Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά στην εικόνα των τηλεοράσεων HD-Ready και FullHD;
Η ερώτηση που μπορεί να έχει απάντηση... μονολεκτική ή πολυπαράγραφη. Αν έπρεπε να είναι μονολεκτική, θα ήταν "αρκετή" ή ίσως "αρκετή για όσους έχουν εξασκημένο μάτι ή προσέχουν μικρολεπτομέρειες" ή ακόμη και "αρκετή για να δικαιολογήσει τη διαφορά στα χρήματα, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες". Επειδή όμως η μονολεκτική απάντηση δεν είναι, κακά τα ψέματα, διαφωτιστική, εξηγούμαστε.
Αναφερόμενοι σε τηλεοράσεις HD-Ready και τηλεοράσεις FullHD, εννοούμε τις συσκευές με οθόνες φυσικής ανάλυσης 720 ή 768 γραμμών στην πρώτη περίπτωση και 1080 γραμμών στη δεύτερη. Το υλικό υψηλής ευκρίνειας - δηλαδή οι ταινίες σε Blu-ray που εξ ορισμού έχουν ανάλυση 1080 γραμμών - θα φαίνονται πάντοτε καλύτερα σε τηλεοράσεις με την ίδια φυσική ανάλυση. Αυτό είναι δεδομένο. Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχουν προϋποθέσεις για να διακρίνει κανείς, πόσο μάλλον να απολαύσει, τη διαφορά ανάμεσα σε HD-Ready και FullHD τηλεοράσεις.
Μία προϋπόθεση είναι η μεγάλη διαγώνιος. Σε τηλεοράσεις των οποίων η διαγώνιος οθόνης είναι μικρότερη από 42 ίντσες, απλώς δεν υπάρχει περιθώριο για να φανεί όλη η οπτική πληροφορία σωστά: τα pixel στις τηλεοράσεις 32, 37 και 40 ιντσών είναι τόσο μικρά, ώστε το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να διακρίνει τόση λεπτομέρεια ""στριμωγμένη"" στην εικόνα. Σε αυτήν την περίπτωση, είτε οι γραμμές είναι 720, είτε 768, είτε 1080, το 90% των ανθρώπων βλέπει ακριβώς το ίδιο οπτικό αποτέλεσμα. Συχνά-πυκνά, μάλιστα, και ανάλογα με το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου της εικόνας, σε οθόνες π.χ. των 32 ιντσών, η εικόνα δείχνει... καλύτερη σε χαμηλότερη ανάλυση - σίγουρα κινείται πιο ομαλά - γιατί το σύστημα έχει να επεξεργαστεί μικρότερο όγκο οπτικής πληροφορίας. Έχουμε βρεθεί πολλές φορές μπροστά σε τηλεοράσεις όμοιας διαγωνίου αλλά διαφορετικής ανάλυσης και μπορούμε να πιστοποιήσουμε το εξής: πολλή περισσότερη σημασία έχει η αρχική ποιότητα του video που προβάλλουν, παρά το πόσο μικρότερα ή ελάχιστα μεγαλύτερα είναι τα pixel σε διαγωνίους κάτω των 40 ιντσών.
Μία άλλη προϋπόθεση είναι η απόσταση θέασης. Σύμφωνα με πολλές μελέτες που έχουν λάβει χώρα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την καθιέρωση των τηλεοράσεων υψηλής ευκρίνειας, αν παρακολουθεί κανείς κινούμενη εικόνα από απόσταση μεγαλύτερη των 3.5 μέτρων, είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αξιοποιήσει την πρόσθετη οπτική πληροφορία που οι τηλεοράσεις FullHD προσφέρουν. Ο λόγος είναι ουσιαστικά ο ίδιος με τον προηγούμενο: το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να διακρίνει τη λεπτομέρεια της εικόνας σε επίπεδο... pixel, ώστε να είναι σε θέση να εντοπίσει διαφορά ανάμεσα στις 720, τις 768 ή τις 1080 γραμμές. Από την προαναφερθείσα απόσταση και πέρα, η εικόνα δίνει την ίδια οπτική εντύπωση, παρ' εκτός κι αν έχουμε να κάνουμε με πολύ μεγάλες διαγωνίους (60, 65, 70 ή και περισσότερων ιντσών), οπότε υπάρχει ακόμη περιθώριο για να φανεί η διαφορά. Όχι τυχαία, φυσικά, τηλεοράσεις με τέτοιες διαγωνίους και ανάλυση... 720 γραμμών, απλώς δεν υπάρχουν στην αγορά.
Πρακτικά συμπεράσματα που μπορεί να κρατήσει κανείς από τα παραπάνω;
Πρώτον: αν σκοπεύει να αγοράσει και να τοποθετήσει μία τηλεόραση σε απόσταση μεγαλύτερη των 3.5 μέτρων απ' όπου θα την παρακολουθεί, δεν έχει νόημα να αγοράσει συσκευή ανάλυσης 1080 γραμμών, παρ' εκτός κι αν αυτή έχει διαγώνιο από 60 ίντσες και πάνω. Για ένα σαλόνι ή μία κρεβατοκάμαρα, με άλλα λόγια, όπου η τηλεόραση βρίσκεται σε τέτοια απόσταση, μία τηλεόραση 720 ή 768 γραμμών είναι μια χαρά (και η αγορά της σημαίνει παράλληλα εξοικονόμηση χρημάτων όχι αμελητέα).
Δεύτερον: αν αγαπά τις ταινίες και θέλει να απολαμβάνει την λεπτομέρεια που προσφέρουν οι ταινίες Blu-ray, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να αγοράσει τηλεόραση μικρότερης διαγωνίου από τις 42 ίντσες. Ως ""εισαγωγικές"" για τους σινεφίλ θεωρούνται από τις εταιρείες οι τηλεοράσεις 46 και 47 ιντσών, ενώ ως τα τέλη του 2010 οι 50 ίντσες θα θεωρούνται η τυπική ή συνήθης διαγώνιος - και ο,τιδήποτε μικρότερο, απλώς... κακός συμβιβασμός.
Τρίτον και... αυτονόητον: έχει μεγάλο νόημα, όταν αποφασίσει να αγοράσει κανείς τηλεόραση υψηλής ευκρίνειας (και δη 1080 γραμμών αφού αυτή είναι κυρίαρχη τάση της αγοράς), να επιλέξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαγώνιο του επιτρέπουν τα οικονομικά του. Όχι σε βάρος των άλλων της στοιχείων φυσικά - σύστημα ψηφιακού ελέγχου εικόνας, συνδεσιμότητα κ.α. - αλλά όσο μεγαλύτερη η οθόνη, τόσο περισσότερη λεπτομέρεια θα είναι διακριτή και τόση περισσότερη η ευελιξία όσον αφορά στο πού θα τοποθετηθεί. Ακόμη και μία διαφορά που δεν ακούγεται μεγάλη, π.χ. από τις 46 στις 50 ίντσες, συχνά είναι αρκετή για να στερήσει ή να χαρίσει την κινηματογραφική αίσθηση σε μία τηλεόραση (πάντοτε στην ίδια απόσταση θέασης). Καλές επιλογές!
Πηγή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου