Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
Ποιές είναι οι κατηγορίες και τα είδη των ταινιών;
O παρακάτω οδηγός θα σας βοηθήσει να γνωρίζετε την ποιότητα της ταινίας που διαλέγετε να δείτε.
CAM
Η εγγραφή CAM πραγματοποιείται από κάποιον (θεατή), σε ένα κινηματογράφο με μια κάμερα. Με αυτόν τον τρόπο οι ήχοι που προκαλούν οι θεατές ακούγονται και στην εγγραφή. Η εικόνα είναι από κακή (συνήθως) έως αποδεκτή (σπανίως) αλλά ειδικά ο ήχος είναι -επίσης συνήθως- πολύ κακής ποιότητας, με αποτέλεσμα ούτε οι διάλογοι να μην μπορούν να ακουστούν.
Telesync (TS)
Τα TS εγγράφονται επίσης σε κινηματογράφους με τη διαφορά ότι η κάμερα που χρησιμοποιείται είναι υψηλής απόδοσης/ποιότητας ενώ χρησιμοποιείται ξεχωριστή πηγή για τον ήχο (έτσι ώστε να μην ακούγονται οι ήχοι των θεατών).
Το επίπεδο της ποιότητας (ήχου και εικόνας) κυμαίνεται από αποδεκτό έως μέτριο ενώ σπάνια μπορεί να έιναι και καλό.
Ένα άλλος ορισμός αναφέρει ότι είναι μια ταινία όπου το βίντεο και ο ήχος έχουν γραφτεί από διαφορετικές πηγές (συνήθως η ταινία μέσω κάμερας και ο ήχος από βύσμα ακουστικών) και, κατόπιν, συγχρονιστεί «χειροκίνητα» από τον «συμπιεστή» του γκρούπ που τη διανέμει.
Telecine (TC)
Τα TC δημιουργούνται με διάφορους τρόπους, όλοι όμως έχουν να κάνουν με την εξαγωγή της ταινίας απευθείας από το καρούλι. Δημιουργούνται σε widescreen (letterbox), ή σε full-screen (pan and scan) με άριστης ποιότητας ήχο και εικόνα. Η πιο κοινή μέθοδος είναι με μία συσκευή (που ονομάζεται "συσκευή telecine" ), η οποία προσκολλάται στο καρούλι και δημιουργεί μία κασέτα VHS. Υπάρχουν και άλλες συσκευές που δημιουργούν ψηφιακό σήμα (ήχου και εικόνας) το οποίο αποθηκεύουν σε ένα laptop ή σε μία συσκευή video.
Screener (SCR)
Ένα Screener δημιουργείται συνήθως από μία διαφημιστική βιντεοκασέτα η οποία έχει αποσταλεί σε λογοκριτές ή σε κριτικούς. Η ποιότητα είναι συνήθως εφάμιλλη με αυτή ενός εμπορικού dvd. Μερικές φορές ένα μήνυμα copyright εμφανίζεται στην οθόνη, ή η εικόνα γίνεται ασπρόμαυρη για λίγα λεπτά κλπ...
Pay-Per-View (PPVRiP)
PPVRips είναι Pay-Per-View videos που έχουν γραφεί από δωμάτια ξενοδοχείων τα όποια δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ούτε σε DVD ούτε σε Screener και είναι διαθέσιμα μόνο στους πελάτες ξενοδοχείων. Η ποιότητα τους είναι σαν αυτή των screener χωρίς όμως κάποιο υδατογράφημα.
Work-Print (WP)
Τα WP αντιγράφονται από το celluloid (ή από άλλη πηγή). Μερικές φορές οι ταινίες δεν είναι ολόκληρες, ο ήχος έιναι συνήθως τέλειος και η ποιότητα της εικόνας μπορεί να διαφέρει από ταινία σε ταινία.
DVD
Πρόκειται για την περίπτωση που μια ταινία αντιγράφεται από το DVD αυτούσια , με την αρχική της κωδικοποίηση. Στη περίπτωση αυτή το μέγεθος της ταινίας κυμαίνεται στα 3 με 9GB.Υπάρχει περίπτωση μια τέτοια ταινία να έχει την μορφή εικονικού DVD , δηλαδή να είναι ένα αρχείο με κατάληξη .iso .img κτλ.
DVDRip
Τα αρχεία αυτά έχουν δημιουργηθεί απευθείας από ένα DVD ή ένα Laserdisc της ταινίας και η ποιότητα είναι εφάμιλλη (αν και όχι ίδια λόγω συμπίεσης με κάποιο codec), της ποιότητας της πηγής.
BRRip = μια XviD κωδικοποίηση από μια Blu-Ray διανομή (δηλαδή, από ένα 1080p *. mkv αρχείο).
BDRip= μια XviD κωδικοποίηση απευθείας από πηγή δίσκου Blu-Ray.
HD DVD
To HD DVD είναι ένας δίσκος που σχεδιάστηκε για να είναι ο διάδοχος του επικρατέστερου σήμερα DVD format. Μπορεί να αποθηκεύσει έως και το τριπλάσιο μέγεθος πληροφορίας καθώς μπορεί να φτάσει τα 15GB ανά layer (σε αντίθεση με τα 4.7 του απλού layer ενός DVD). (Σήμερα δεν υποστηρίζεται πια λόγω της επικράτησης του blu-ray)
HD 1080i και HD 1080p. Ποιά είναι η διαφορά τους?
Η τεχνολογία εικόνας μεταφέρθηκε προς το HD (High-Definition), ένα πρότυπο που μας παρέχει καλύτερη ανάλυση για την οθόνη μας. Στην αγορά σχεδόν όλες οι τηλεοράσεις υποστηρίζουν HD. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι HD. Πρόκειται για τα HD 1080i και HD 1080p. Ας δούμε συνοπτικά τι είναι το καθένα:
HD 1080i
Στο φορμάτ αυτό, η ανάλυση της οθόνης είναι 1920x1080 pixels. Αυτό σημαίνει ότι η οθόνη χωρίζεται σε ένα πίνακα από μικρά κελιά (pixels) που είναι 1920 στον οριζόντιο άξονα και 1080 στον κατακόρυφο. Η προέκταση i αναφέρεται στον τύπο της πολύπλεξης όπου στο πρότυπο αυτό «γεμίζουν» με χρώμα πρώτα οι μονές σειρές και στο δεύτερο σκανάρισμα γεμίζουν οι ζυγές σειρές. Αυτό γίνεται τόσο γρήγορα που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να καταλάβει την διαδικασία αυτή, παρά βλέπει το σύνολο της εικόνας σαν μία.
HD 1080p
Και στο φορμάτ αυτό, η ανάλυση της οθόνης είναι 1920x1080 pixels. H προέκταση p δείχνει ότι το σκανάρισμα γίνεται σε όλα τα pixels με τη σειρά και η εικόνα παρουσιάζεται με ένα μόνο πέρασμα. Πολλές φορές μπορείτε να δείτε το 1080p σαν «True High-Definition» ή και «Full High-Definition». Το πρότυπο αυτό δουλεύει με τον ίδιο τρόπο που δούλευε και το παλαιότερο 720p μόνο που έχει καλύτερη ανάλυση. Συγκριτικά θα μπορούσαμε να πούμε πως το 1080p είναι ανώτερο του 1080i.
CAM
Η εγγραφή CAM πραγματοποιείται από κάποιον (θεατή), σε ένα κινηματογράφο με μια κάμερα. Με αυτόν τον τρόπο οι ήχοι που προκαλούν οι θεατές ακούγονται και στην εγγραφή. Η εικόνα είναι από κακή (συνήθως) έως αποδεκτή (σπανίως) αλλά ειδικά ο ήχος είναι -επίσης συνήθως- πολύ κακής ποιότητας, με αποτέλεσμα ούτε οι διάλογοι να μην μπορούν να ακουστούν.
Telesync (TS)
Τα TS εγγράφονται επίσης σε κινηματογράφους με τη διαφορά ότι η κάμερα που χρησιμοποιείται είναι υψηλής απόδοσης/ποιότητας ενώ χρησιμοποιείται ξεχωριστή πηγή για τον ήχο (έτσι ώστε να μην ακούγονται οι ήχοι των θεατών).
Το επίπεδο της ποιότητας (ήχου και εικόνας) κυμαίνεται από αποδεκτό έως μέτριο ενώ σπάνια μπορεί να έιναι και καλό.
Ένα άλλος ορισμός αναφέρει ότι είναι μια ταινία όπου το βίντεο και ο ήχος έχουν γραφτεί από διαφορετικές πηγές (συνήθως η ταινία μέσω κάμερας και ο ήχος από βύσμα ακουστικών) και, κατόπιν, συγχρονιστεί «χειροκίνητα» από τον «συμπιεστή» του γκρούπ που τη διανέμει.
Telecine (TC)
Τα TC δημιουργούνται με διάφορους τρόπους, όλοι όμως έχουν να κάνουν με την εξαγωγή της ταινίας απευθείας από το καρούλι. Δημιουργούνται σε widescreen (letterbox), ή σε full-screen (pan and scan) με άριστης ποιότητας ήχο και εικόνα. Η πιο κοινή μέθοδος είναι με μία συσκευή (που ονομάζεται "συσκευή telecine" ), η οποία προσκολλάται στο καρούλι και δημιουργεί μία κασέτα VHS. Υπάρχουν και άλλες συσκευές που δημιουργούν ψηφιακό σήμα (ήχου και εικόνας) το οποίο αποθηκεύουν σε ένα laptop ή σε μία συσκευή video.
Screener (SCR)
Ένα Screener δημιουργείται συνήθως από μία διαφημιστική βιντεοκασέτα η οποία έχει αποσταλεί σε λογοκριτές ή σε κριτικούς. Η ποιότητα είναι συνήθως εφάμιλλη με αυτή ενός εμπορικού dvd. Μερικές φορές ένα μήνυμα copyright εμφανίζεται στην οθόνη, ή η εικόνα γίνεται ασπρόμαυρη για λίγα λεπτά κλπ...
Pay-Per-View (PPVRiP)
PPVRips είναι Pay-Per-View videos που έχουν γραφεί από δωμάτια ξενοδοχείων τα όποια δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ούτε σε DVD ούτε σε Screener και είναι διαθέσιμα μόνο στους πελάτες ξενοδοχείων. Η ποιότητα τους είναι σαν αυτή των screener χωρίς όμως κάποιο υδατογράφημα.
Work-Print (WP)
Τα WP αντιγράφονται από το celluloid (ή από άλλη πηγή). Μερικές φορές οι ταινίες δεν είναι ολόκληρες, ο ήχος έιναι συνήθως τέλειος και η ποιότητα της εικόνας μπορεί να διαφέρει από ταινία σε ταινία.
DVD
Πρόκειται για την περίπτωση που μια ταινία αντιγράφεται από το DVD αυτούσια , με την αρχική της κωδικοποίηση. Στη περίπτωση αυτή το μέγεθος της ταινίας κυμαίνεται στα 3 με 9GB.Υπάρχει περίπτωση μια τέτοια ταινία να έχει την μορφή εικονικού DVD , δηλαδή να είναι ένα αρχείο με κατάληξη .iso .img κτλ.
DVDRip
Τα αρχεία αυτά έχουν δημιουργηθεί απευθείας από ένα DVD ή ένα Laserdisc της ταινίας και η ποιότητα είναι εφάμιλλη (αν και όχι ίδια λόγω συμπίεσης με κάποιο codec), της ποιότητας της πηγής.
BRRip = μια XviD κωδικοποίηση από μια Blu-Ray διανομή (δηλαδή, από ένα 1080p *. mkv αρχείο).
BDRip= μια XviD κωδικοποίηση απευθείας από πηγή δίσκου Blu-Ray.
HD DVD
To HD DVD είναι ένας δίσκος που σχεδιάστηκε για να είναι ο διάδοχος του επικρατέστερου σήμερα DVD format. Μπορεί να αποθηκεύσει έως και το τριπλάσιο μέγεθος πληροφορίας καθώς μπορεί να φτάσει τα 15GB ανά layer (σε αντίθεση με τα 4.7 του απλού layer ενός DVD). (Σήμερα δεν υποστηρίζεται πια λόγω της επικράτησης του blu-ray)
HD 1080i και HD 1080p. Ποιά είναι η διαφορά τους?
Η τεχνολογία εικόνας μεταφέρθηκε προς το HD (High-Definition), ένα πρότυπο που μας παρέχει καλύτερη ανάλυση για την οθόνη μας. Στην αγορά σχεδόν όλες οι τηλεοράσεις υποστηρίζουν HD. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι HD. Πρόκειται για τα HD 1080i και HD 1080p. Ας δούμε συνοπτικά τι είναι το καθένα:
HD 1080i
Στο φορμάτ αυτό, η ανάλυση της οθόνης είναι 1920x1080 pixels. Αυτό σημαίνει ότι η οθόνη χωρίζεται σε ένα πίνακα από μικρά κελιά (pixels) που είναι 1920 στον οριζόντιο άξονα και 1080 στον κατακόρυφο. Η προέκταση i αναφέρεται στον τύπο της πολύπλεξης όπου στο πρότυπο αυτό «γεμίζουν» με χρώμα πρώτα οι μονές σειρές και στο δεύτερο σκανάρισμα γεμίζουν οι ζυγές σειρές. Αυτό γίνεται τόσο γρήγορα που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να καταλάβει την διαδικασία αυτή, παρά βλέπει το σύνολο της εικόνας σαν μία.
HD 1080p
Και στο φορμάτ αυτό, η ανάλυση της οθόνης είναι 1920x1080 pixels. H προέκταση p δείχνει ότι το σκανάρισμα γίνεται σε όλα τα pixels με τη σειρά και η εικόνα παρουσιάζεται με ένα μόνο πέρασμα. Πολλές φορές μπορείτε να δείτε το 1080p σαν «True High-Definition» ή και «Full High-Definition». Το πρότυπο αυτό δουλεύει με τον ίδιο τρόπο που δούλευε και το παλαιότερο 720p μόνο που έχει καλύτερη ανάλυση. Συγκριτικά θα μπορούσαμε να πούμε πως το 1080p είναι ανώτερο του 1080i.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου